I Samuel 20:1 At i David tinakas yang menibatan king Nayot ning Rama, at dinatang ya at sinabi na king arapan nang Jonatan, Nanu ing depatan ku? nanu ing kakung dewakan? at nanu ing kasalanan ku king arapan nang ibpa mu, a panintunan na ing kanakung bie? And David fled from Naioth in Ramah, and came and said before Jonathan, What have I done? what is mine iniquity? and what is my sin before thy father, that he seeketh my life?
I Samuel 20:2 At sinabi na kea, Marayu king anti kanita; e ka mate: oini, i ibpa ku e ya darapat king nanumang bague a maragul o malati man, nung e na ipabalu kaku; at baket ilijim nang ibpa ku ing bague a iti kanaku? e makanian. And he said unto him, God forbid; thou shalt not die: behold, my father will do nothing either great or small, but that he will shew it me: and why should my father hide this thing from me? it is not so.
I Samuel 20:3 At bukud kaniti sinumpa ya i David, at ngana, Atatalastas nang mayap ibpa mu king menakit kung kalam karing kekang mata; at sinabi na, E na sa abalung Jonatan iti, magkang magsalbat ya: dapot tune king i GUINU mabie ya, at ing kekang kaladua mabie ya, kalakbangan na mu ing makapilatan kanaku at king kamatayan. And David sware moreover, and said, Thy father certainly knoweth that I have found grace in thine eyes; and he saith, Let not Jonathan know this, lest he be grieved: but truly as the LORD liveth, and as thy soul liveth, there is but a step between me and death.
I Samuel 20:4 Kanita sinabi nang Jonatan kang David, Nanumang pagnasan na ning kekang kaladua, daptan ku pin iti dikil keka. Then said Jonathan unto David, Whatsoever thy soul desireth, I will even do it for thee.
I Samuel 20:5 At sinabi nang David kang Jonatan, Oini, bukas ya ing bayung bulan, at e ku sumalang lukluk a kasulu ning ari king pamangan: dapot paburean mukung mako, bang salikut ku king marangle angga king katlung aldo king gatpanapun. And David said unto Jonathan, Behold, to morrow is the new moon, and I should not fail to sit with the king at meat: but let me go, that I may hide myself in the field unto the third day at even.
I Samuel 20:6 Nung e naku akayabe ibpa mu, kanita sabian mu, Inawad nang masipit kanakung David king mulai yang ume king Beth-lehem a keang ciudad; uling iti ing banuajan a daun karin dikil king mabilug a sapni. If thy father at all miss me, then say, David earnestly asked leave of me that he might run to Bethlehem his city: for there is a yearly sacrifice there for all the family.
I Samuel 20:7 Nung sabian nang makanian, Mayap ita; ing kekang talasuyu mirinan yang kapayapan: dapot nung mimua ya, kanita abalu mu king ing dewakan bitasa na na. If he say thus, It is well; thy servant shall have peace: but if he be very wroth, then be sure that evil is determined by him.
I Samuel 20:8 Inya pin daptan mu ing ganaka king kekang talasuyu; uling dela me ing kekang talasuyu king metung a tipan keka kang GUINU: dapot nung mika atin kung dewakan, ika kabud patayan muku; uling baket dalan muku pa kang ibpa mu? Therefore thou shalt deal kindly with thy servant; for thou hast brought thy servant into a covenant of the LORD with thee: notwithstanding, if there be in me iniquity, slay me thyself; for why shouldest thou bring me to thy father?
I Samuel 20:9 At sinabi nang Jonatan, Marayu ing anti kanita keka; uling nung atalastas kung mayap nung ing dewakan bitasa nang ibpa ku bang miras keka, kanita e ku wari sabian keka? And Jonathan said, Far be it from thee: for if I knew certainly that evil were determined by my father to come upon thee, then would not I tell it thee?
I Samuel 20:10 Kanita sinabi nang David kang Jonatan, Ninu ing pabalu kanaku nung i ibpa mu makibat yang magaspang keka? Then said David to Jonathan, Who shall tell me? or what if thy father answer thee roughly?
I Samuel 20:11 At sinabi nang Jonatan kang David, Ume ka keni, at lual kata king marangle, At linual lang adua king marangle. And Jonathan said unto David, Come, and let us go out into the field. And they went out both of them into the field.
I Samuel 20:12 At sinabi nang Jonatan kang David, I GUINU, a Dios ning Israel, ya ing saksi: nung atarulan ke i ibpa ku king oras a iti king kabukasan, o kin katlung aldo, oini, nung maguing mayap dikil kang David, e ku wari dalan keka, at ipabalu keka? And Jonathan said unto David, O LORD God of Israel, when I have sounded my father about to morrow any time, or the third day, and, behold, if there be good toward David, and I then send not unto thee, and shew it thee;
I Samuel 20:13 Daptan nang makanian GUINU kang Jonatan, at maiguit pa, nung makapatula kang ibpa ku a daptananan nakang dewakan, nung e ku ipabalu keka, at palakuan daka, bakang ume payapa: at i GUINU mantabe ya keka, anti mo kanitang atiu kang ibpa ku. The LORD do so and much more to Jonathan: but if it please my father to do thee evil, then I will shew it thee, and send thee away, that thou mayest go in peace: and the LORD be with thee, as he hath been with my father.
I Samuel 20:14 At e sa malilyari kapilan man anggang mabie ku a e muku pakitanan king pakalulu nang GUINU, bakung e mate; And thou shalt not only while yet I live shew me the kindness of the LORD, that I die not:
I Samuel 20:15 Dapot e mu mu rin kakawani ing kekang ganaka king kanakung bale king kapilan pa man; ali, e nung kapilan ikawani nong GIUNU ding kasalang nang David tunggal-tunggal manibat king lupa na ning labuad. But also thou shalt not cut off thy kindness from my house for ever: no, not when the LORD hath cut off the enemies of David every one from the face of the earth.
I Samuel 20:16 Inya guinawa yang metung a tipan i Jonatan king bale nang David, sinabi na, At aduan nang GUINU king gamat da ding kasalang nang David. So Jonathan made a covenant with the house of David, saying, Let the LORD even require it at the hand of David's enemies.
I Samuel 20:17 At pepasumpan neng pasibayung Jonatan i David, uli ning lugud na kea; uling kaluguran neng anti mo ing lugud na king sarili nang kaladua. And Jonathan caused David to swear again, because he loved him: for he loved him as he loved his own soul.
I Samuel 20:18 Kanita nang Jonatan kea, Bukas bayung bulan: at ika ala ka, uling ing kekang luklukan maguing ala yang laman. Then Jonathan said to David, To morrow is the new moon: and thou shalt be missed, because thy seat will be empty.
I Samuel 20:19 At ngening menatili na kang atlung aldo, kuldas kang malagawa, at ume ka king karinan a nung nu ka sinalikut king aldo a salukuyan pisabian iti, at manaya ka king lele na ning batu ning Ezel. And when thou hast stayed three days, then thou shalt go down quickly, and come to the place where thou didst hide thyself when the business was in hand, and shalt remain by the stone Ezel.
I Samuel 20:20 At mugnus kung atlung uyung king lele na niti, a anti ku mong minana king metung a tanda. And I will shoot three arrows on the side thereof, as though I shot at a mark.
I Samuel 20:21 At, oini, itubud ke ing anak, sabian ku, Ume ka, panintunan mo ding uyung. Nung sabian ku king anak, Oreni, ding uyung atilu king siping mu; kuanan mula, at ume ka keni; uling ating kapayapan keka at alang pangapanasakit, mabie ya i GUINU. And, behold, I will send a lad, saying, Go, find out the arrows. If I expressly say unto the lad, Behold, the arrows are on this side of thee, take them; then come thou: for there is peace to thee, and no hurt; as the LORD liveth.
I Samuel 20:22 Dapot nung sabian kung makanian king anak, Oreni, ding uyung atilu king nangan mu pa karin; ibalaus mu ig kekang lakad; uling pepalakuan nakang GUINU. But if I say thus unto the young man, Behold, the arrows are beyond thee; go thy way: for the LORD hath sent thee away.
I Samuel 20:23 At makatungkul king kabagayan a kekatang pisabi, oini, i GUINU atiu king libutad ta king kapilan pa man. And as touching the matter which thou and I have spoken of, behold, the LORD be between thee and me for ever.
I Samuel 20:24 Inya sinalikut ya i David king marangle: at inyang datang na ing bayung bulan, ing ari linukluk ya bang mangan. So David hid himself in the field: and when the new moon was come, the king sat him down to eat meat.
I Samuel 20:25 At linukluk ya ing ari king keang luklukan, anti mo ing karing aliwang panaun, king luklukan a atiu pin king siping ning dalig; at tinalakad ya i Jonatan, at linukluk ya i Abner king siping nang Saul: dapot ing karinan nang David ala yang laman. And the king sat upon his seat, as at other times, even upon a seat by the wall: and Jonathan arose, and Abner sat by Saul's side, and David's place was empty.
I Samuel 20:26 Makanianman e ya miniabing nanu man i Saul king aldo a ita: uling inisip na, Ating bague a milyari kea, e ya malinis; tune a e ya malinis. Nevertheless Saul spake not any thing that day: for he thought, Something hath befallen him, he is not clean; surely he is not clean.
I Samuel 20:27 At milyari kabukasan pangalabas na ning bayung bulan, a ya ing kaduang aldo, king ing karinan nang David ala yang laman: at sinabi nang Saul kang Jonatan a keang anak, Baket e ya dinatang ing anak nang Isai bayang mengan, ni napun, ni ngeni man? And it came to pass on the morrow, which was the second day of the month, that David's place was empty: and Saul said unto Jonathan his son, Wherefore cometh not the son of Jesse to meat, neither yesterday, nor to day?
I Samuel 20:28 At mekibat ya i Jonatan kang Saul, Pigamuamu nang David a paintulutan keng ume king Beth-lehem: And Jonathan answered Saul, David earnestly asked leave of me to go to Bethlehem:
I Samuel 20:29 At sabian na, Pagamuamu ku keka, paintulutan mukung ume; uling ing kekaming sapni atin yang metung a daun king ciudad; at inutus na kaku ning kapatad kung lalaki, a ume ku karin: at ngeni, nung manakit kung kalam karing kekang mata, paintulutan mukung mako, pagamuamu ku keka, at lawan kula ding kakung kapatad. Inya e ya dinatang king dulang ning ari. And he said, Let me go, I pray thee; for our family hath a sacrifice in the city; and my brother, he hath commanded me to be there: and now, if I have found favour in thine eyes, let me get away, I pray thee, and see my brethren. Therefore he cometh not unto the king's table.
I Samuel 20:30 Kanita milablab ing mua nang Saul salang kang Jonatan, at sinabi na kea, Ikang anak ning metung a marawak a mapaglaban a babai, e ku wari balu a pinili me ing anak nang Isai dikil king kekang sariling kamarinayan, at king sariling kamarinayan, at king kamarinayan ning kalubasan na ning kekang indo? Then Saul's anger was kindled against Jonathan, and he said unto him, Thou son of the perverse rebellious woman, do not I know that thou hast chosen the son of Jesse to thine own confusion, and unto the confusion of thy mother's nakedness?
I Samuel 20:31 Uling kabang mabibie ya ing anak nang Isai king babo ning gabun, e ka mirinan kapanatagan, ni ing kekang kayarian man. Inya pin ngeni pituburan me at idala me kaku, uling mate yang alang pangakabla. For as long as the son of Jesse liveth upon the ground, thou shalt not be established, nor thy kingdom. Wherefore now send and fetch him unto me, for he shall surely die.
I Samuel 20:32 At mekibat ya i Jonatan kang Saul a ibpa na, at ngana kea, Baket pin paten ya? nanung depatan na? And Jonathan answered Saul his father, and said unto him, Wherefore shall he be slain? what hath he done?
I Samuel 20:33 At i Saul besibas ne ing keang tandus kea baneng sugatan; kanita na akilalang Jonatan a linutas nang ibpa na a patayan ne i David. And Saul cast a javelin at him to smite him: whereby Jonathan knew that it was determined of his father to slay David.
I Samuel 20:34 Inya tinalakad ya i Jonatan ibat king dulang a milalablab ya king mua, at e ya mengan pamangan kin kaduang aldo na ning bulan; uling magsalbat ya king uli nang David, uling dinine neng ibpa na. So Jonathan arose from the table in fierce anger, and did eat no meat the second day of the month: for he was grieved for David, because his father had done him shame.
I Samuel 20:35 At milyari panga abak, king linual ya i Jonatan king marangle king oras a tildu na kang David, at metung yang malating anak a lalaki ing kayabe na. And it came to pass in the morning, that Jonathan went out into the field at the time appointed with David, and a little lad with him.
I Samuel 20:36 At sinabi na king keang anak, Mulai ka, panintunan mula ngeni ding uyung a ibugnus ku. At inyang ing anak milai ya, mignus yang metung a uyung lipat na. And he said unto his lad, Run, find out now the arrows which I shoot. And as the lad ran, he shot an arrow beyond him.
I Samuel 20:37 At inyang datang ya ing anak king karinan na ning uyung a bignus nang Jonatan, kinulait ya i Jonatan king anak, at sinabi na, E wari ing uyung atiu king mangan mu pa karen? And when the lad was come to the place of the arrow which Jonathan had shot, Jonathan cried after the lad, and said, Is not the arrow beyond thee?
I Samuel 20:38 At kinulait ya i Jonatan king anak, Isalusu mu, malagawa ka, e ka tutuknang. At pinulut no ning anak nang Jonatan ding uyung, at miras ya king keang guinu. And Jonathan cried after the lad, Make speed, haste, stay not. And Jonathan's lad gathered up the arrows, and came to his master.
I Samuel 20:39 Dapot ing anak ala yang male nanuman: i Jonatan mu at i David ilang makibalu kaniting kabagayan. But the lad knew not any thing: only Jonathan and David knew the matter.
I Samuel 20:40 At binie nong Jonatan ding keang sandata king keang anak, at sinabi na kea, Ume ka, idala mula king ciudad. And Jonathan gave his artillery unto his lad, and said unto him, Go, carry them to the city.
I Samuel 20:41 At kabud meko ne ing anak, i David tinalakad ya king karinan king nangan Mauli, at migsakab ya king gabun, at dinuku yang mekatatlung ukdu: at miuma la ing metung at metung, at mikiakan la ing metung at metung, angga king i David e ne mingutngut. And as soon as the lad was gone, David arose out of a place toward the south, and fell on his face to the ground, and bowed himself three times: and they kissed one another, and wept one with another, until David exceeded.
I Samuel 20:42 At sinabi nang Jonatan kang David, Ume kang payapa, ya rin king sinumpa kata king laguiu nang GUINU, a sinabi ta, I GUINU magbili ya king pilatan ta, at king pilatan ding bini ku at ding bini mu, king kapilan pa man. At tinalakad ya at meko ya; at linub ya i Jonatan king ciudad. And Jonathan said to David, Go in peace, forasmuch as we have sworn both of us in the name of the LORD, saying, The LORD be between me and thee, and between my seed and thy seed for ever. And he arose and departed: and Jonathan went into the city.